"Коли він у розпачі хотів повірити, що ти існуєш" (переклади)

В одному з попередніх блоґів Володимира Вакуленка йшлося про переклади поезії. Та й я собі нагадав дещо з моєї перекладацької «діяльності» п'ятирічної давнини. Два вірші польського письменника, надруковані в журналі "?ampa" 2004-2005 років.

 

Piotr GOCIEK

S?uchaj, Drzazga

S?uchaj, Drzazga, kiedy wr?cisz z Ameryki
powiesz mi kto ma racje, i czy naprawd? mo?na
napisa? wiersz o Nowym Jorku nawet je?li
w nazwisku nie ma si? Ginsberg lub
O'Hara.
            Taki raport z cuchn?cego wojno?ci?
miasta, musisz to zrobi?, musz? wiedzie?.
Gdyby? mnie tam przypadkiem znalaz?a, powiedz,
?e czekam w kraju cierpliwie wertuj?c Updike'a
i t?go ci?gn?c ze zwie?conych pian? wysokich
szklanic.
Co? mi m?wi ?e tam jestem, bo przecie?
nie mo?na umrze? tak od razu, nie zobaczywszy
ani jednego wyst?pu Willie Dixona.
My?le, ?e jestem tam na pewno, trzeba tylko dobrze
szuka?, nie przegap podejrzanych bar?w ani
wn?trz dzia??w poezji w tanich ksi?garniach.
Mo?liwe te?,
            ma?o nie zapomnia?em, mog? le?e?
na siedzeniu wypozyczonego, zdelezowanego forda,
ukryty za p?ask? ?cian? ok?adki Newsweeka,
?ni?c dziewi?tnastoletni sen o Polsce, krainie
bia?ych niedzwiedzi.
 
Послухай, Тріско
Послухай, Тріско, коли повернешся з Америки
скажи мені, хто має рацію і чи справді можна
написати вірш про Нью Йорк, навіть коли
у прізвищі не вчувається Ґінзберґ або
О'Гара.
            Такий уже рапорт з міста, яке
тхне свободою, маєш те зробити, а я повинен знати.
Якщо б випадково знайшла мене там, то скажи,
що я чекаю в країні, терпляче гортаючи Апдайка
і міцно потягуючи з увінчаних піною високих
бокалів.
Щось мені підказує, що я там, адже
неможливо померти ось так відразу, не побачивши
жодного виступу Віллі Діксона.
Думаю, я там, це точно, треба тільки добре
шукати, не проґав підозрілих барів, заглянь
усередину поетичних відділів дешевих книгарень.
Може бути й таке -
                        мало не забув — я можу лежати
на сидінні позиченого, зведеного нанівець форда,
схований за тоненькою стінкою обкладинки «Ньюсвіка»,
там я дивитимусь дев'ятнадцятилітній сон про Польщу,
країну білих ведмедів.
 

Opowiadanie  dla  dziewczyny
On wci?? ciebie kocha. Uwierz mi.
M?wi o tobie. Pami?tam, muzyk?
zostawa?a za naszymi plecami.
Zbierali?my si?, radiowi kochankowie
s?uchaj?c w piwnicach p?yt, obejmuj?c si?
i ko?ysz?c. Wychodzili?my na ulice
z mokrymi twarzami. Asfalt dotyka? nas
delikatnie, noc poda?a d?o? jak slepcom
odgradzaj?c od wieczornej procesji
samochod?w.
            S?ysza?em jego szalony szept.
Widzia?em w jego oczach ciemno?? gdy
rozpaczliwie chcia? uwierzy? ?e istniejesz.
?e to pomy?ka.
?e ?ycie wcale
nie skacze nam do gardla.
 
Розповідь для дівчини
Він усе ще кохає тебе. Повір мені.
Розповідає про тебе. Пам'ятаю, як вона
залишала музику за нашими спинами.
Збирались ми, коханці радіо,
слухаючи у підвалах платівки, гойдаючись
в обіймах. Виходили на вулицю
з мокрими обличчями. Асфальт делікатно
торкався нас, ніч подавала руку, наче сліпим,
відгороджуючи нас від вечірнього тлуму
автомобілів.
            Я чув його несамовитий шепіт.
Бачив темряву в його очах, коли
він у розпачі хотів повірити, що ти існуєш.
Що це помилка.
Що життя взагалі
не рветься нам до горла.

4 коментарі

Тодар Лахвіч
Tak, ħarno bulo j todi.
Ale zaraz inakše. Ne te, ščo krašče, hočy dijsno mowa twoja zaraz boħatiša, toščo ….
Ħolowne, widčuwajecca jak nowyj etap.
Jinši awtory, estetyka, twoja smiliwistĭ buty samym soboju (samenĭkym ;).
Teper w nynišnih perekladah ty wyħlĭadaješ “doroslym” poetom. Tobto inšyj etap tworčosti welykoho poeta (nu nehaj jak kazala Inga “šče ne welykoħo, ale duže okresleneħo”)))…
Pro ščo ja…. Wyhodytĭ, ce takož TWOJA poezija, jakščo wona tak micno zaležytĭ wid tebe, twoħo stanu, nastroju, stadiji rozwitku…..toščo
Ce ne je perekladamy, ce je twoja tworčystĭ.
J poščastylo duže tym poetam, koħo ty kranuw muzoju swoħo talantu.
Ta nehaj nazywajutĭ ce perekaladamy, dlĭa mene wony TWOJI wirši. Častuna twoħo switu. Jakyj ja tak bezmežno lĭublĭu
Тільки зареєстровані та авторизовані користувачі можуть залишати коментарі.
або Зареєструватися. Увійти за допомогою профілю: Facebook або Вконтакте